阿茲海默症父親機場見到女兒認不出，卻用一句話感動了眾人...

來自專欄荷蘭那些事兒

大家好，我是斥巨資的小愛醬

機場是感情的發酵場

每個拖著行李箱的遊子

心中總是五味雜陳

分別時擁抱合影而後毅然轉身離去的傷感

重逢時歡聲笑語卻發現他們已然步履蹣跚

機場從來充滿著故事

而在荷蘭史基甫機場

有人一台攝像機記錄下了這些故事

今天給大家分享的故事

來自一部紀錄片式的真人秀

《Hello, Goodbye》

Achter elke ontmoeting of elk afscheid schuilt een uniek verhaal: een moeder die vol spanning wacht op haar net bevallen dochter die in het buitenland woont, een trieste vrouw die haar zus opwacht omdat hun moeder net overleden is, een gezin dat hun armen opent voor hun adoptiekindje, een meisje dat de liefde van haar leven achterna gaat maar haar familie achterlaat....
每個相逢或是離別背後都有一個故事：一位激動的母親在等待她剛出生在國外的女兒；一位因喪母沉浸在傷感中的女孩在等待著她還一無所知的妹妹；一個向寄養兒童敞開懷抱的溫暖家庭；一個為摯愛捨棄家庭的傻姑娘...

他們是誰，他們又去向何方？

他們為誰微笑，又為誰流淚？

荷蘭歌手兼主持人Joris Linssen為了發掘這些故事

來到了荷蘭史基甫機場...

在一季錄製結束後

Joris Linssen感慨道：

De echtheid van dit programma is onge?venaard. De verhalen blijven verrassen en geven een goed beeld van wat er momenteel speelt in onze samenleving.
每個故事都令人吃驚，但卻又無比真實，他們讓我們了解在社會的每個角落，正在發生著什麼。

最新一季的第一期

講述了關於一位阿茲海默患者

以及逐漸被他淡忘的家人的故事

———— / BEGIN / ————

在史基甫機場到達大廳的出口

一對滿頭花發的老人到處張望著

彷彿在尋找什麼

Joris Linssen便朝他們走了過去

De vrouw vertelt dat zij en haar man Gerard vroeger altijd zelf naar Florida reisden om hun dochter – die daar woont – te bezoeken. Maar omdat haar man aan de ziekte van Alzheimer lijdt, kan dat nu niet meer. Daarom vliegt hun dochter twee keer per jaar naar Nederland.
這位女士說，他們的女兒住在佛羅里達州，她和丈夫Gerard以前經常去那裡探望他們的女兒並一起生活一段時間，但現在丈夫患上了阿茲海默症（也就是我們常說的老年痴呆），就不方便再去探望，只好讓女兒每年回兩次荷蘭看望自己。

突如其來的病症

對他們來說無異於一記沉重的打擊

Het gaat om de progressieve ziekte van Alzheimer, waar Gerard sinds 2013 aan lijdt en die hem vergeetachtig en verward maakt. 「In het begin huilde ik heel veel,」vertelt ze.
丈夫Gerard從2013年以來一直遭受阿茲海默症的折磨，病魔使他健忘，並時常感到不知所措。「一開始開始我哭的很厲害。」妻子說。

本來隨著年紀漸長

照顧自己都不是一件容易的事

老年痴呆更是給他們帶來了許多麻煩

"In de supermarkt loopt hij naar vreemde mensen toe, daarom heb ik maar een oppas voor hem geregeld, zodat ik alleen boodschappen kan doen. Ik vind het zo frustrerend, maar mijn zoon zegt dat het valse schaamte is. Mensen merken vanzelf dat het Alzheimer is, en gelukkig wordt er nu steeds meer bekend over de ziekte."
「在超市裡，他會跟著陌生人走，因此我雇了一個保姆照顧他，這樣我只用負責一些雜七雜八的，輕鬆一些。這種病很讓人沮喪，但我兒子說完全沒必要感到羞恥，人們都知道阿茲海默症，沒錯，幸好現在人們對這種疾病越來越了解。」

好在老頭老太太並沒有被生活壓垮

反而發揚了荷蘭人一貫皮到天際的特點

Maar je raakt er op den duur toch een beetje aan gewend en je maakt er elke dag maar een leuke dag van. We houden allebei van nostalgische muziek. Dan zingen we mee en maken we een dansje in de kamer.」
但隨著時間的推移，你會習慣他，並且可以努力讓每天成為一個有趣的日子。我們都喜歡古典音樂，於是我們常常伴著音樂唱歌，甚至在房間里跳舞。

老爺子也非常可愛

知道自己給妻子添了麻煩

就趁著清醒瘋狂表白

希望廣大直男朋友可以學習一下

Gerard heeft nog heldere momenten, zo blijkt als Linssen hem vraagt hoe hij op Schiphol is gekomen. "Door haar, hè", zegt hij terwijl hij met zn hoofd richting zn vrouw knikt. "Ze is degene die alles doet." Dan omhelst hij haar. "Het is een schitterend mooie vrouw, die doet van alles voor mij."
Gerard 仍然有一些清醒的時刻，當主持人Linssen問他怎麼來到機場時，他說：「她帶我來的，呃.." 他一邊說，一邊朝妻子點頭，」她承擔了一切，這個美麗的女人為我做了一切。」說著他抱住了她。

結婚56年後依然這麼甜

這把狗糧本醬吃了吃了

跟兩位老人聊了一會兒後

Joris Linssen知道他們二位今天是來接女兒的

提到女兒妻子Janina表現出了一絲擔憂

"Ik vroeg hem vanochtend in de trein of hij het fijn vindt om zijn dochter weer te zien", vertelt Janina openhartig voor de camera. "Toen vroeg hij me of ik ook kinderen heb. Daarom ben ik nu erg zenuwachtig, omdat ik me afvraag of hij haar nog herkent. Want het is het laatste halfjaar hard achteruit gegaan."

「我今天早上在火車上問他想不想見女兒，" Janina在鏡頭前坦率地說，「他卻反問我『你有孩子么？』 這就是為什麼我現在有點緊張，因為他在過去的六個月里病情惡化的很嚴重，我不清楚他還記不記得他的女兒。

幾分鐘後女兒從出口走了出來

隔著欄杆和母親打了聲招呼

遺憾的是，Gerard沒能認出自己的女兒

「剛才那是你朋友？」

「不那是你女兒」

但疾病或許可以沖淡記憶

卻終歸無法沖淡親情

四目相對眼眉低垂

血濃於水往日可追

「Ze zeggen dat jij mijn dochter bent」

「他們說你是我的女兒」

一瞬間空氣便有了溫度